Heneral Luna (Panunuring Pampelikula)

Sinematograpiya

May mga porsiyon ng pelikula na maganda at nasa wastong anggulo ang pagpihit sa lente ng kamera, ngunit kadalasan masyadong mabilis ang galaw sa      pagkuha ng “view” kung saan hindi maganda sa mata ng mga manonood. Maganda rin ang timpla ng ilaw spagkat ipinapakita nito ang dating panahon kung kalian naganap ang pangyayari.

Tunog at Musika

Ang tunog at musika ay naaayon sa totoong pangyayari sa bawat tagpo. Nakatutulong ito upang pukawin ang damdamin ng mga manonood na kung saan nadarama ang mga eksenang ipinapakita. Sa pamamagitan ng musika nabigyang hustisya ang kaganapan sa palabas.

Disenyong Pamproduksyon

Ipinapakita ang tamang panahon, naipakita ang kaangkupan ng lugar sa eksena. Ang kasuotan at pook na pinangyarihan ay angkop sa panahon kung kalian nangyari. Naging makatutuhanan at naipakita ang pagiging epektibo ng kanilang disenyong pamproduksyon.

Iskrip

Maganda ang pagkasunud-sunod ng pangyayari kung saan mas lalong naintindihan ng mga manonood ang pangyayari. Ngunit sa kabilang banda naging katawa-tawa ang binibitawang salita ng mga karakter kung kaya’t nagiging katawa-tawa ang pelikula na naging dahilan na hindi ito kapani-paniwala.

Pagdidirihe

Sa pamamagitan ng malikhaing pamamaraan ng director naging malinaw ang takbo ng kuwento. Naging malinaw ang mensaheng gustong ipakita ng pelikula sa mga manonood.

Pag-eedit

Ang pag-eedit ng pelikula ay masasabing maganda dahil sakto ang  oras, hindi ito masyadong mahaba at hindi naman bitin para sa mga manonood. 

SUNDALO

Ni; Rynie B. Nacion

Mahigit tatlong taon ang nakaraan.

Nakita na kita at sabik na mahagkan.

Gusto kitang lapitan at halikan.

Ngunit paano, hindi ko alam.

Nang ika’y lumapit, niyakap ka nang mahigpit.

Patak ng luha ko sa iyong damit.

Pangungulila’y unti-unting nawawaglit,

Dahil ikaw anak sa aki’y pinagkait.

Ako’y nagtataka, walang luha iyong mga mata.

Nahimasmasan lang nang bumulong ka.

“Ina, huwag kang mag-alala miss kita,

Anak mo’y sundalo na ‘di pwede ang mahina”.

MAIBABALIK PA KAYA?

Ni: Rynie B. Nacion

Ramdam ko pa nu’ng araw na tayo’y magkasama.

Naninirahan ng simple at walang problema..

Maliit man ang kita, ang mahalaga buo ang pamilya.

Ngunit isang araw, ika’y lumisan.

Pumunta sa malayo at nangibang bayan.

Mukhang Masaya, napalitan ng kalungkutan.

Mga tao’y lumipas at ika’y dumating.

Amang sabik, sa anak bumaling.

Anong pait, anong sakit ‘di ka pinansin.

SABI NILA

Rynie B. Nacion

Sabi nila, sa bahay ka at walang ginagawa.

‘Di alam, ikaw ang unang gumigising t’wing umaga.

Nagluluto ng almusal upang may ihain sa mesa.

Lahat sa kanya inaasa, pati damit, s’ya  ang naglalaba

Antok ay ‘di inaalintana, pag may nagkasakit sa pamilya.

Sabi nila, sa bahay ka at walang problema.

Eh, sino ba ang nagbubudget sa isang linggong igagasta?

Kapag alanganin, parang  baliw saan pupunta.

Minsan ang anak ay nagwewelga pa,

Dahil kulang ang baon sa eskwela.

Sabi nila, sa bahay ka at walang kinikita.

Bahala na ang mahalaga ang kapakanan nila,

Aanhin ang pera kung mga anak ay mapariwara.

Kaya ikaw ina ‘di  matutumbasan ng kahit anong halaga.

Sapagkat wala kang kapantay, ika’y napakadakila.